φουρναρειό

το, Ν

1. χώρος ή κτίσμα αγροτικής κατοικίας με φούρνο για ζύμωμα τού ψωμιού

2. αποθήκη αλεύρων και σιτηρών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φούρν-αρης + κατάλ. -ειό (< αρχ. -εῖον με συνίζηση), πρβλ. καπηλειό].